domingo, 1 de marzo de 2009

ENFERMO

el higado ze expreza en dolorez por todo el kuerpo,un inzendio univerzal me da vatalla en el interior de mi eztomago,la gente ze pazea en rremeraz i pantalonez kortoz i llo eztoi tiritando de frio,la kaveza me eztalla i una zenzazion de nauzeaz konztante no me deja dormir,en el vanko de plaza en el ke eztoi ze fue la zomvra i komienza a dar el zol,igual zigo zintiendo frio i el zol empeora loz zintomaz,eztoz epizodioz de kriziz en mi ziztema inmunologiko alkoholikodependiente zon normalez,pero haze mezez no me pazava,i haze añoz ke no me okurria kon zemejante intenzidad,zon kriziz donde el kuerpo ze pelea entre la avztinenzia i la dezintoxikazion,puede zer por la zatizfaxion de la avztinenzia,komo por la nezezidad organika de dezintoxikazion,nunka zupe por kual de laz doz rrazonez zuzedia ezo en mi kuerpo,zi me kruzo konztantemente de la vereda de la avztinenzia a la vereda de la zatizfaxion,komo de la de la zatizfaxion a la de la avztinenzia,hoi podria zer un vuen dia pero mi ziztema inmunologiko no akompaña miz dezeoz,veo pazar laz oportunidadez pero no puedo moverme,me duele todo el kuerpo,miz eztadoz de livertad ze enkuentran rreztringidoz,invalidado en un vanko de plaza kon el uniko konzuelo ke te pueden dar un papel i un voligrafo,gozando la livertad maz grande de todaz,"el anonimato",mi dependenzia me peza en la karne,la ezkritura aliviana mi konzienzia,a pezar de todo zonrrio kuando mancho kon zimvoloz rreordenadoz un pedadzo de papel,no hai diferenzia entre loz enfermoz de hozpital i loz enfermoz de var,kuando el organizmo grita todoz loz kuerpoz lo hazen en el mizmo idioma,loz vizioz i dependenziaz zolo zon varreraz fizikaz no ezpiritualez,rrekuerda el rreloj no ez un kontador de dinero,el tiempo ez arte i te lo han rrovado.

No hay comentarios: